Als ik zing met and#8216;t accent van mijn streke
and#8216;t is de zee die zijn zout achterlaat
als and#8216;k mijn woorden soms kraak en breke
and#8216;t is de storm die de dijken slaat
and#8216;t is de wind die hier holderdebolder
ongenadig de dorpen deurraast
en and#8216;s winters langs duinen en polder
de sneeuw in ons oren blaast
hoort hem de straten deurjagen
hoort zijn geklop en gebuis
wat moe jand#8217; gie zo eindloos klagen
gie wind die zo waait rond mijn huis
Ik herken de vertrouwde gezangen
van vissers op and#8216;t ver iseland
en and#8216;t vloeken en and#8216;t zeer en and#8216;t verlangen
naar vrouwe, naar kinders en land
and#8216;t was lastig om hier tand#8217; overleven
arm volkske, ruw en ongeschoold
waar zijn de trimards nu gebleven
te voete naar frankrijk getjoold
of voorgoed dan maar afscheid genomen
dag vader, dag moeder, dag lief
and#8216;k zal ooit nog wel werekomen
uit canada als and#8216;t god belieft
Ik zing voor u, frontsoldaten
uit den oorlog van veertien-achttien
van land en keuning verlaten
zelfs uw grafsteen wierd niet ontzien
kan een lied ooit naar eerde smaken
kan een tale wel geuren naar gras
zit er bloed in de kleur van een sprake
ons vlaams, ons vlammend geel vlas
ook voor u, mijn gestorven nonkels
arthur en hector, merci
twee taaie nooit klagende kompels
in de putten van de walepays
Volk van oranje in and#8216;t noorden
vriende, lach nie gelijk zot
om al onzand#8217; antieke woorden
bespaart ons uw goedkope spot
als holland in weelde kon leven
wierd vlaanderen leeggeroofd
voor alva was and#8216;t bibberen en beven
en knikken met gebogen hoofd
en zo is and#8216;t hier eeuwen gebleven
onder keizer, prins of prinses
in and#8216;t spaans of in and#8216;t duits, om and#8216;t even
de verdrukking was onzand#8217; meesteres
Wie stond aan den bakkersoven
in de kelders van brussels noblesse
wie diende de heren van boven
wie was stalknecht en wie de kokkes
pigeon dand#8217;or, la couronne, land#8217;espérance
was de naam alhier van and#8216;t café
vive le roi et le vin de france
het klonk schoner in and#8216;t frans, santé
de cantates waren lang al vergeten
dand#8217; instrumenten nie meer bespeeld
de stemme vroegtijdig versleten
en dand#8217; handen gekloofd en vereelt
Aan vlaanderens verstrooide kinderen
voor den honger die u zwerven deed
voor het heimwee dat ooit wel zal minderen
ook aan u is mijn liedje besteed
en voor dand#8217; eeuwenlange ellende
van mijn volk uit and#8216;t platte land
nen klaagzang haast zonder ende
uit dit stuk van and#8216;t oud nederland
maar wand#8217; hernemen nu dand#8217; oude gezangen
dichten en zingen ongeremd
hoort nu ons eindloos verlangen
dand#8217; instrumenten zijn were gestemd
