Eit er fr,ðið um Nornagest,
-t tarvst onki rð geva vanda-
tlkum gðum gekk han nst,
-hv,r ein sveinur geri so-
oksar tlv vru leiddir torg
og so fram frðu borg
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Kongur tlar at h,gga teir,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Tlkum gðum gekk tað við gleim.
-hv,r ein sveinur geri so-
Kongurin hj so mikið h,gg,
At blðið dreiv við benjar d,gg
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Allir duttu teir deyðir niður,
-t tarvst onki rð geva vanda-
xin stð stokki við.
-hv,r ein sveinur geri so-
Allir lovaðu hilmarh,gg,
blðið dreiv um benjard,gg.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Har kom kall við h,kjur tvr,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Studdist so fast bðar tr.
-hv,r ein sveinur geri so-
Kongurin kv,ður kalli blttt:
'Hv lovar t ikki h,ggið mtt'
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Yvrið harra var h,ggið ttt,
-t tarvst onki rð geva vanda-
forðum s eg vnari slkt.
-hv,r ein sveinur geri so-
T skalv bði leyv og lund,
Sjurður h,gg ormin miðju sundur.'
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
'Kanst t siga fr Sjurð svein,
-t tarvst onki rð geva vanda-
hann var frgur av fornum ein.'
-hv,r ein sveinur geri so-
'Tað kann eg siga Sjurði fr,
tlikan eingin við eygum s.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
H,gni var ein heiðursmann,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Ljotan av lit so kendi eg hann.
-hv,r ein sveinur geri so-
Gunnar var so reystur og rkur,
frður og blður og Gunhild lkur.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Frður og blður og Gunhild lkur,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Seint man f,ðast annar slkur.
-hv,r ein sveinur geri so-
Faðir mn tti frðdligt b.
Fjl tað mikið um manga k.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Eg sat skgvi og goymdi hest,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Helst t ið veðurið var best.
-hv,r ein sveinur geri so-
Riðu teir um dikið heim,
Gunnar og H,gni og Sjrður svein.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Rðu teir um dkið t,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Eg var sevin og s har.
-hv,r ein sveinur geri so-
Gunnars hestur sprakk um fyrst,
Gunnar kandi vl tann dyst.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
H,gna hestur sprakk um t,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Grani fastur feni l.
-hv,r ein sveinur geri so-
Sjrðar hestur sprakk um sðst,
t gav Guð mr goðan list.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Grani fell fenið fast,
-t tarvst onki rð geva vanda-
galtagj,rðin sundur brast.
-hv,r ein sveinur geri so-
Allir stigu r s,ðlum teir,
Gunnar, H,gni og Sjrður svein.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Allir tuga dran hest,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Sjrður tugar teymar mest.
-hv,r ein sveinur geri so-
Ofta havi eg um dkið trott
bði dag og d,kka ntt.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Gestur, ger mr viljan ein
-t tarvst onki rð geva vanda-
tva mn gða gangara rein'.
-hv,r ein sveinur geri so-
Sylgjan, ð sundur brast fyri mr,
Hana, Gestur, gevi eg tr.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Riðu so fram at eina ,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Eingin kundi til manna sj.
-hv,r ein sveinur geri so-
Eg tvaði hans brst og bringa rein',
hans lr og legg og langa bein.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Gðan gangara gj,rdi eg rein',
-t tarvst onki rð geva vanda-
sðan hevði meg Sjurður til svein. .
-hv,r ein sveinur geri so-
Vr rðum so fram Fvnis bl,
Har skein gull sum geisar av sl.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Eg tk eitt hr av sama hesti,
-t tarvst onki rð geva vanda-
tað var stt og vaxið mest.
-hv,r ein sveinur geri so-
Tað var favn og feti stt.
glgvaði rtt sum silvur hvtt.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
Eg havi forðum farið vtt,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Ei funnið ljs og lvið mtt.'
-hv,r ein sveinur geri so-
Kongur gav honum skaft og skeið,
Og sjlvur segði han kalli leið.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
'Í Fraklandi er vatnið vtt,
-t tarvst onki rð geva vanda-
Har er ljs og lvið ttt.'
-hv,r ein sveinur geri so-
Leingi kavaði kurtis mann,
ður hann beint blggið fann.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
K,rnar prestur skrði hann,
-t tarvst onki rð geva vanda-
T leið lv sum ljsið brann.
-hv,r ein sveinur geri so-
T ið ljs lyktu var brent,
T var lv og levnað ent.
-Hvta tjald nvir niður frammi.
Enn gellir lður stavni,
Kallur kom heim við ungum syni,
Kelling situr so hkonu blð,
Hvta tjald nvur niður frammi.-
